نیلینگ خاک نیروی مقاومت در برابر شکست شیب را فراهم می کند . روند ساخت آن سریع تر از روش های مشابه دیگر است . روش ساخت با حفاری در خاک با استفاده از دستگاه حفار که ممکن است دریل واگن باشد، شروع می شود. پس از تکمیل حفاری، عمق دقیق آن باید توسط مهندس ژئوتکنیک ارائه ، و میله های نیلینگ باید در سوراخ حفر شده قرار داده شود. سپس، آن را باید به خاک(grouted) تزریق نمود. برای ایجاد ساختاری شبیه به یک دیوار، پس از قرار دادن نیلینگ ، یک لایه شاتکریت برای محافظت از نیلینگ در معرض هوازدگی و ایجاد یکپارچگی پاشیده می شود.
تاندون های فلزی معمولا از 0.8-2.0 میله اینچی با قدرت عملکرد در محدوده 60-72 KSI تشکیل شده است. زهکشی یکی از جنبه های مهم ایمنی دیوار نیلینگ خاک است. معمولا از عناصر مصنوعی قرار داده شده بین شات کرت و خاک حفظ و یا لوله های مشبک استفاده می شود.
چال تزریق نیلینگ خاک معمولاً دارای حداقل قطر 4 اینچ است. برای حفظ یکنواختی ضخامت ملات در اطراف چال، سنترلایزر در اطراف نیلینگ خاک قرار داده می شود. برای نیلینگ دائم ، ممکن است از پوشش اپوکسی با پوشش محافظ برای حفاظت در برابر خوردگی نیل استفاده شود.
توصیه می شود در خاک های رسی خالص و یا ماسه هایی که فاقد چسبندگی هستند و در آن انسجام خاک حداقل است، از روش نیلینگ استفاده نشود.
مزایای نیلینگ خاک و محدودیت‌ها
از نیلینگ خاک به طور منظم در طول چند سال گذشته از دیوار حائل برش سنتی به دلایل مختلف استفاده شده است:
ایده آل برای فضاهای شهری است.
در اشکال نامنظم از گود می تواند استفاده شود.
سر و صدای کمتر و انسداد ترافیک کمتری دارد.
تاثیر کمتر بر مناطق اطراف آن دارد.
شرایط بار کمتری نسبت به سیستم های دیواری دارد.
قابل استفاده برای تعمیر سیستم های دیگر حفاظت گود است.
نیلینگ خاک را می توان به عنوان سازه های موقت و یا در روند بازسازی استفاده نمود.
برخی از محدودیت ها از nailing:
در برخی موارد ممکن است قبل از نیلینگ ممکن است خاک شکم دهد (overexposed).
شن و ماسه خالص ممکن است با نیلینگ سازگار نباشند.
در مناطقی که از سطح آب بالا برخوردار هستند با احتیاط استفاده شود.
در خاک با مقاومت برشی بسیار کم، ممکن است تراکم نیلینگ خاک بسیار بالا باشد.
در خاک های حساس و برای استفاده های بلند مدت و دائمی دقت بسیار زیادی لازم است.
منبع وب سایت پویا فنون
